Onze trip naar Modena

Je bent boezemvrienden, je hebt allebei een Italiaan en je bent nog niet op vakantie geweest. Wat doe je dan? Juist, je gaat samen met de auto naar Modena in Italië om te genieten van glimmende Italiaanse auto’s, lekkere pasta en mooie wijn. Bellissimo! Uiteraard even wat mooie routes geselecteerd zodat we niet alleen maar snelweg zouden zien en toen vertrokken. Ik zal de Italianen even voorstellen. Het zijn geen oldtimers maar dat komt vanzelf en mag de pret niet drukken:

Foto: www.klassiekerweb.nl

Rode Ferrari F355 GTS met zwart lederen bekleding uit 1994. Volledig origineel behalve het rood gespoten targa-dakje en het Tubi uitlaatsysteem. Topsnelheid 295 km/u, 0-100 in 4,7 sec

Van Amsterdam naar Modena

We besloten om rustig via de Belgische Ardennen en Frankrijk richting Italië af te zakken. Het weer was goed, dus bij de Maser kon het dak open en bij de F355 kon het targa-dak eraf. We waren net lekker op weg in België toen we heel toepasselijk bij Waterloo op onze eerste verrassing werden getrakteerd. Gelukkig reed ik niet heel hard toen ik opeens rechts van mij een hard sissend geluid hoorde. Ja hoor, een lekke band…bij Waterloo! Auto’s aan de kant gezet en wachten op de berger die mijn Maser vervolgens netjes afleverde bij de Maserati garage….op zondagmiddag….die was dus dicht!

Foto: Frank Schippers

Goed, niet mopperen, het is mooi weer. Hotel regelen dan maar en even een lekker Belgisch pintje. Die kans krijgen we straks niet meer.

Maandagochtend stonden we uiteraard klokslag 9:00 op de stoep van de Maserati dealer. We waren duidelijk de eersten, maar we werden vriendelijk geholpen. Dat ging me dus wel twee nieuwe achterbanden kosten. Dat budget had ik liever uitgegeven aan Italiaanse lekkernijen maar goed, zonder nieuwe banden komen we nergens. Uiteindelijk was het zo ver en konden we vertrekken. We besloten even een stuk snelweg te pakken om even wat in te lopen op onze planning en de reis verliep voorspoedig en het tempo zat er lekker in. Had ik al gezegd dat we door Frankrijk reden en niet door Duitsland? Onze vrienden van de gendarmerie stonden vrij goed opgesteld en we kregen ze in de gaten toen ze met blauw zwaailicht de snelweg op kwamen zetten. We dachten nog even dat ze de gammele Volvo met veel te veel slecht bij elkaar gebonden kano’s op zijn dak op de korrel hadden, mais non. Of wij even mee wilden komen.

Anglais? Non?

Nu is ons Frans niet fantastisch maar wij waren native Frans sprekers vergeleken bij het Engels van deze twee overheidsambtenaren. Er werd ons dus met handen en voeten duidelijk gemaakt “50”. Oei, dat kon wel eens een dure worden, dachten we nog. Maar het bleek de hoogte van de boete te zijn. Daar konden we wel mee leven en toen we zonder morren de 50 Euro betaalden, mochten we gaan. Overigens reed ik voorop en was het dus niet mijn Maserati maar de Ferrari die gelaserd was.

We lieten Frankrijk achter ons en gingen Italië in richting de bergen. Het begon intussen wel wat bewolkter te worden en dus gingen de dakjes toch maar dicht. We konden in de bergen lekker doorrijden en richting Modena was het ook prima te doen op een stuk snelweg bij Milaan na waar we aardig in de drukte terecht kwamen. Italianen zijn duidelijk trots op hun eigen merken want de omhoog gestoken duimen waren niet van de inmiddels weer strakblauwe lucht. Uiteindelijk kwamen we op de plaats van bestemming: Modena. Een mooi plaatsje in de Italiaanse bergen waar de rust wordt afgewisseld met het geluid van een Italiaanse bolide die ergens op zijn staart wordt getrapt. Hier konden wij ons de komende dagen prima vermaken! We namen onze intrek in het Maranello Palace Hotel. Een prima plek aan de rand van Maranello vlak onder Modena met een parkeergarage waar de bolides veilig binnen konden staan.

Na een goede nachtrust in een zeer aangename hotelkamer was het de volgende dag tijd voor een bezoek aan het Ferrari museum. Uiteraard kom je onderweg al allerlei moois tegen en ook het museum zelf is zeer de moeite waard. Bij aankomst werden we door een Italiaans mannetje druk een andere richting op gedirigeerd. Italiaanse sportwagens hoeven niet op de gewone parkeerplaats te staan, die mogen op een speciaal plekje geparkeerd worden. Grazie! Het museum heeft een flinke collectie staan. De indrukwekkende geschiedenis van Ferrari komt voorbij van zeer oude modellen tot de laatste technische snufjes.

Het is moeilijk voor te stellen hoe de coureurs van vroeger met minimale bescherming en een brilletje op over circuits raasden zonder stuurbekrachtiging en met een groot en zwaar stuur.

Op onze Facebook pagina vind je nog meer foto’s van de trip naar Modena en van het Ferrari museum.

Uiteraard smaakte dit naar meer echter waren alle Maserati faciliteiten gesloten behalve het Panini Maserati museum op een andere lokatie. Mooi! Een andere lokatie betekent namelijk weer een eindje rijden. Het weer was fantastisch dus open dat dak! Het was wel even zoeken naar het Maserati museum en toen we er aan kwamen was er helemaal niemand. Maar alles stond er wel gewoon. In een grote opgeknapte schuur stond voor een aardig vermogen aan Maserati’s, volledig onbeheerd. Zo leek het in ieder geval. Wat een vreemde gewaarwording. Wij hebben ons rondje gemaakt en alles op ons gemak bekeken. We verwachtten elk moment een Italiaan die zou binnenlopen maar dat bleef uit.

Foto: Frank Schippers

Meer foto’s van dit museum vind je op onze Facebook pagina.

Na deze overload aan Italiaanse eyecandy was het tijd om onze ogen even te laten bijkomen en onder het genot van een drankje eens even lekker over al dat moois te praten. Dus terug naar Modena om daar op een Italiaans terrasje eens even stevig van de zon te genieten. De bolides aan de overkant geparkeerd en even flink in de relax modus. Uiteraard ook even geïnformeerd naar de goede echte Italiaanse restaurants dus met die pasta en wijn kwam het ook helemaal goed. Hoe mooi kan het leven zijn.

Aan alles komt een einde, dus ook aan ons Modena bezoek. We gaan weer huiswaarts en besluiten over Zwitserland terug te rijden. Daar krijgen we al snel spijt van. We komen in een regenfront terecht dat zo hard en zo lang is dat we ruim twee uur met gangetje 70 moeten rijden. We zien geen hand voor ogen en er is zoveel water op de weg dat bij de geringste acceleratie de aquaplaning voelbaar is. De ruitenwissers gedragen zich als een verstopt doucheputje en hebben de grootste moeite om in standje turbo al het hemelwater af te voeren. We kunnen ons niet herinneren wanneer we voor het laatst in zoveel regen hebben gereden voor zo’n lange tijd. Als we ‘s avonds in een hotel inchecken zijn we aardig gesloopt.

De volgende dag is het gelukkig opgeknapt, maar het blijkt wel dat één van de sensoren in de Maserati teveel vocht heeft binnengekregen en ermee is opgehouden. Dat wordt even een nieuwe bestellen als we weer thuis zijn. De rest van de trip terug verloopt gelukkig soepel en we zijn na een week op pad te zijn geweest weer thuis. Italië is en blijft een geweldig land om naartoe te gaan en voor elke autoliefhebber is Modena en omgeving zeer de moeite waard. Naast Ferrari liggen ook de fabrieken en musea van Maserati, Pagani en Lamborghini in deze contreien.

Ciao!