Over Brazilië, Puma en oranje
Brazilië had lange tijd een behoorlijk uitgesproken manier om de eigen auto-industrie te stimuleren: de importtarieven op buitenlandse auto’s waren zo hoog dat de meeste Brazilianen zich een dergelijke auto niet konden veroorloven. Hierdoor floreerde de eigen auto-industrie waardoor er behoorlijk wat eigen merken op de markt verschenen.
Puma was zo’n eigen autofabrikant die auto’s, en ook vrachtauto’s, bouwde tussen 1966 tot ongeveer 1995. Het waren weliswaar nog steeds wel buitenlandse merken zoals Volkswagen en General motors, maar de fabrieken stonden in Brazilië.
Het begon voor de Puma allemaal met de DKW-Malzoni, die werd gebouwd door Rino Malzoni van Matão in São Paulo rond 1964. Malzoni was een fanatieke auto racer en op aandringen van DKW-Vemag bouwde hij een race-auto op basis van een DKW motor. Het resultaat was een lokaal gebouwde kopie van de Alpine A108 die sneller was dan DKW’s zwaarder sedans. Het eerste prototype was van staal en nog wel te zwaar en op de São Paulo Motor Show in het najaar van 1964 werd een versie met een glasvezel-body gepresenteerd. Met deze versie won Malzoni eerste race op Interlagos in 1964 en hij richtte het bedrijf Luminari Ltda op samen met een groep van andere auto-enthousiastelingen in 1964. De eerste auto’s die geproduceerd werden, hadden grotere 1.1 liter motoren met maar liefst 100 PK en de verkoop begon serieuze vormen aan te nemen. Op 14 september 1966 kreeg de onderneming de naam Puma en begon op fulltime basis auto’s te bouwen.
Van de Malzoni GT werden er ongeveer 35 gebouwd voordat dit model een paar design aanpassingen kreeg en werd omgedoopt tot de Puma GT. In totaal werden er zo’n 170 van de DKW-motorige auto’s gebouwd, zowel Malzoni’s als Puma’s.
Overname door Volkswagen
In 1967 nam Volkswagen DKW-Vemag over en de Braziliaanse productie van DKWs werd gestaakt. De Puma-fabrikant zat nu zonder DKW beschikbare DKW-motor en dus werd er een nieuwe auto ontworpen met de motor achterin, gebaseerd op de luchtgekoelde 1500 cc Volkswagen Karmann Ghia die ook in Brazilië werd verkocht. De ontwerper van deze auto werd geïnspireerd door de Lamborghini Miura en het model bleef gedurende twee decennia grotendeels ongewijzigd. Vanaf 1969 was de standaard motor een Volkswagen 1600 cc, waarvoor Puma bood ook kits had om meer vermogen uit dit blok te trekken. De naam veranderde hiermee in de Puma 1600 GTE.
Rond 1970 kwam er ook een cabrio versie op de markt in de vorm van de Puma 1600 GTS en auto’s werden op dat moment ook geëxporteerd naar andere Zuid-Amerikaanse landen, Noord-Amerika en Europa. Veel van deze geëxporteerde voertuigen waren kit cars: nagenoeg volledige carrosserieën, maar zonder motor, transmissie, assen, wielen en andere mechanische onderdelen. Alle auto’s die in Brazilië werden verkocht waren gewoon complete auto’s en waren verkrijgbaar in basic kleuren maar ook in opvallender kleuren als geel en oranje.
1969 Puma GT met VW-motor
Begin jaren zeventig stopte VW met de productie van de Karmann-Ghia in Brazilië en de Puma had opnieuw een andere basis nodig. Het nieuwe ontwerp was gebaseerd op de Volkswagen Brasilia. De carrosserie werd gerestyled in 1977 waarbij onder andere de bumpers nu werden ontworpen als delen van body, in plaats van afzonderlijke chromen eenheden. De body was nu iets minder rond dan voorheen, en coupés kregen aan de achterzijde kwart ramen in plaats van de eerdere louvre-ramen. In 1980 werd het model gerestyled en de coupé kreeg de naam GTI, terwijl de spider de naam GTC kreeg.
Puma GTC (1980-1985)
Een versie op basis van een moderner chassis van de VWB Variant II kreeg de naam P 018 en deze verscheen in 1982 . Net als bij andere Puma’s had dit model standaard een luchtgekoelde 1,6 liter Volkswagen boxer-viercilinder, met optioneel een grotere 1,7, 1,8, en 2,0-liter motor. Puma zette in op een jaarlijkse productie van 1000 exemplaren, maar uiteindelijk werden dit er slechts ongeveer 55.
