Maybach was een Duitse fabrikant, vooral bekend als automerk, maar daarnaast ook producent van (diesel)motoren voor zeppelins, treinen, onderzeeboten en tanks. Het merk begon ooit als Maybach Motors.

Geschiedenis

De oorsprong van het merk ligt in 1909, toen Wilhelm Maybach en Ferdinand Graf von Zeppelin een fabriek opende voor motoren. Dit bedrijf, Luftfahrzeug-Motorenbau GmbH, produceerde motoren voor zeppelins, onder de technische leiding van Karl Maybach (zoon van Wilhelm). Na de Eerste Wereldoorlog was het Duitse bedrijven door het Verdrag van Versailles niet toegestaan om luchtschepen te produceren. Het bedrijf werd omgedoopt naar Maybach-Motorenbau GmbH, en ging zich toeleggen op de productie van auto’s. In de jaren ’20 en ’30 werden voornamelijk zeer luxueuze limousines gebouwd, waaronder de Zeppelin, met een dikke twaalfcilindermotor.

Maybach Zeppelin Maybach

In 1930 werd de Maybach 12, ook wel DS7 genoemd, gefacbriceerd. Tegen die tijd werd Maybach Motorenbau GmbH weer leverancier van motoren voor de Zeppelins. Daarom kreeg de DS7 zijn eigen naam Zeppelin. Het werd beschouwd als de beste onder de luxeauto’s van die tijd en de kosten waren gelijk aan duizend gemiddelde maandlonen van een Duitse arbeider. Deze auto kostte een whopping 39.000 mark. Op dat moment waren er geen twee identieke auto’s van dit model, ze werden allemaal in opdracht geproduceerd en het ontwerp voldeed volledig aan de individuele behoeften van de klant. In totaal zijn er 183 van dergelijke auto’s gebouwd.

Het model uit 1931, de DS8 Zeppelin, verschilde niet alleen door een krachtigere motor. De vijfversnellingsbak van deze auto had twee achteruitversnellingen en de motor schakelde automatisch een versnelling omhoog zodra de bestuurder het gaspedaal niet meer intrapte. Duitse autojournalisten noemden deze auto “vertegenwoordiger van de hoogste autobranche”: in een paar jaar tijd van de productie van dit model werden er slechts tweehonderd exemplaren geproduceerd in opdracht. De kosten van de DS8 Zeppelin bereikten een astronomische 40 duizend mark. Volgens de wetgeving uit die tijd mocht een bestuurder van deze limousine van drie ton ook vrachtwagens te besturen: auto’s met een gewicht van meer dan 2,5 ton werden namelijk niet meer beschouwd als personenauto’s.

Foto: DaimlerChrysler AG

Het Duitse merk heeft ook dieselmotoren geproduceerd voor treinen, onderzeeboten en tanks. Van 1934 tot 1941 werden er ook dieselmotoren ook aan de NS geleverd, die toegepast zijn in de DE3 Mat ’34 en de dieselvijf Mat ’40. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog moest Maybach motoren produceren voor tanks (onder andere de Panzerkampfwagen IV en de Tiger II en onderzeeboten). De productie van auto’s kwam in 1941 stil te liggen. Na de oorlog werd het bedrijf nieuw leven ingeblazen, maar dan als reparatiebedrijf voor auto’s van diverse merken. Karl Maybach trok naar Frankrijk, waar hij een 1000 PK motor ontwierp in opdracht van de Franse regering.

De SW-lijn, de meest massieve in de geschiedenis van het bedrijf, verscheen als gevolg van het idee van Karl Maybach om het klantenbestand uit te breiden. Deze auto’s hadden niet zulke enorme motoren als de vorige, en dus een voor het merk angstaanjagend lage prijs vanaf slechts 13 duizend mark, maar bleven toch premium auto’s. Dit kwam in de eerste plaats door het reiscomfort: de afkorting in de modelnaam staat voor Schwingachswagen – “een auto met slingerende assen”. De SW35, uitgebracht in 1935, had een zescilindermotor en een veel eenvoudiger besturingssysteem dan de Zeppelin. Nu hoefden klanten die Maybach-auto’s kochten, geen tijd verspillen aan het leren omgaan met complexe versnellingen en geen ervaren ingehuurde chauffeur achter het stuur zetten, ze konden er zonder problemen zelf rijden.

Maybach weer met chauffeur

Maybach bracht hun auto’s toch weer terug naar de modellen “voor de bestuurder” en “voor de passagier”. De SW42, de laatste in de lijn en het laatste vooroorlogse Maybach-model, werd iets langer en kreeg een nieuwe motor met groter volume. Dienovereenkomstig nam ook de topsnelheid van de auto toe. Dit model kreeg de voorkeur van hoge nazi-functionarissen en grote Duitse industriëlen, onder wie de Reichsminister van Propaganda Dr. Goebbels en de beroemde vliegtuigontwerper Ernst Heinkel. Dergelijke auto’s hadden prijskaartjes vanaf 20 duizend Duitse mark.

sinds 2013 is Maybach onderdeel van Mercedes-Benz en dus niet langer een zelfstandig merk.

Garages en specialisten

• Hier kan uw bedrijf staan
• Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
• Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
• Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist

Clubs, fora en verenigingen

• Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
• Oldtimer en Classic Car Club Heel
• Veenendaalse Oldtimer Club
• Vlaamse Vehikel Klub

Ook interessant

• 

  Concept car: de Maserati Boomerang

• 

  Mercedes-Benz 500K Streamline Roadster

• 

  Even voorstellen: de Porsche 911HLS